Protocol Kindermishandeling

Kindermishandeling is ‘elke vorm van voor een minderjarige bedreigende of gewelddadige interactie van fysieke, psychische of seksuele aard, die de ouders of andere personen ten opzichte van wie de minderjarige in een relatie van afhankelijkheid of van onvrijheid staat, actief of passief opdringen, waardoor ernstige schade wordt berokkend of dreigt te worden berokkend aan de minderjarige in de vorm van fysiek of psychisch letsel’.

Deze definitie is in 2002 vastgelegd in de Wet op de Jeugdhulpverlening en opgenomen in de Wet op de jeugdzorg die sinds 1 januari 2005 van kracht is. De definitie is geen meetlat waaraan je eenvoudigweg kunt afmeten of er in een bepaalde situatie sprake is van kindermishandeling of niet. Er is veel informatie over de gezinssituatie nodig om daarover een uitspraak te kunnen doen. Uiteindelijk is de definitie niet van het allergrootste belang. De zorgen om het kind zijn reden voor actie. Ook als er geen sprake is van kindermishandeling, maar bijvoorbeeld wel van ernstige opvoedingsproblemen, verdienen het kind en zijn ouders steun en hulp. Bovendien is alert zijn op het welzijn van kinderen gerechtvaardigd vanwege het VN-Verdrag inzake de rechten van het kind.

Meldcode

100% THUIS heeft het protocol Landelijke Meldcode Kindermishandeling opgenomen in haar reglement. De pedagogisch medewerkers en personen werkzaam bij het kinderdagverblijf kennen de inhoud van het protocol en handelen er aantoonbaar naar.